Nawet po drobnej sprzeczce z bliskim przyjacielem lub partnerem czujesz się zwykle przygnębiony przez wiele godzin albo i dłużej.

Twoja koncentracja ulega zwykle rozproszeniu pod wpływem zewnętrznych bodźców lub wydarzeń i bardzo trudno jest ci później odwrócić od nich uwagę.

Twoja koncentracja ulega zwykle rozproszeniu pod wpływem zewnętrznych bodźców lub wydarzeń i bardzo trudno jest ci później odwrócić od nich uwagę.

Jeśli masz do wykonania jakiejś samodzielne zadanie, które wymaga całkowitego skupienia uwagi, próbujesz znaleźć najcichsze z możliwych miejsc.

W momentach względnej ciszy, na przykład gdy jedziesz pociągiem czy autobusem, czy też stoisz w kolejce do kasy, zwracasz uwagę na wszystko, co dzieje się dookoła.

Jeśli twoją uwagę rozproszy jakieś nieoczekiwane zdarzenie, potrafisz się ponownie skoncentrować na wykonywanym wcześniej zajęciu.

Jeśli nawet przez chwilę otacza cię cisza, do twojej głowy napływa strumień myśli, które natychmiast zaprzątają twoją uwagę, i nie potrafisz określić jakie było ich źródło.

Kiedy jesteś w domu i próbujesz coś zrobić, dźwięk telewizora lub głosy innych osób bardzo cię rozpraszają.

Jeśli  postanawiasz się skupić na konkretnym zadaniu, zazwyczaj ci się to udaje.

Znajdując się w sytuacji, w której dużo się dzieje i jesteś narażony na wiele bodźców, na przykład na przyjęciu lub w tłumie ludzi na lotnisku, potrafisz się skupić i niecodbiegać myślami w stronę poszczególnych zdarzeń.

Potrafisz się skoncentrować w hałaśliwym otoczeniu.

Bliskie ci osoby twierdzą, że w spotkaniach z nieznajomymi oraz w nowych sytuacjach okazujesz dobre maniery.

Zauważasz, że ktoś zachowuje się niestosownie, na przykład jest zbyt niepoważny w miejscu pracy.

Prawie zawsze potrafisz rozpoznać, czy byłeś już w tym miejscu, nawet jeśli chodzi o autostradę, którą przejeżdżałeś wiele lat temu.

Często upominano cię w miejscach publicznych, abyś nie wymieniał imion osób, które mogą się tam znajdować.

W miejscu publicznym, takim jak restauracja, zwracasz szczególną uwagę na to, jak głośno mówisz.

Często powstrzymujesz się przed powiedzeniem czegoś, ponieważ czujesz, że mogłoby to być niestosowne (na przykład jeśli ktoś zapyta: "Kochanie, czy nie wyglądam grubo w tych dżinsach?").

W rozmowie z ludźmi zauważasz, że czasami odsuwają się od ciebie, chcąc zachować dystans.

Zdarzyło się, że w pracy spotkało cię coś niemiłego, ponieważ zbytnio spoufalałeś się z przełożonym, lub pokłóciłeś się z przyjacielem, gdyż okazywałeś dobry humor, kiedy on był nieszczęśliwy.

Parę razy usłyszałeś, że w towarzystwie zachowujesz się niestosownie, co bardzo cię zaskoczyło.

Ktoś bardzo bliski powiedział ci, że jesteś niezwykle wrażliwy na uczucia innych ludzi.

W trakcie ćwiczeń fizycznych doskonale zdajesz sobie sprawę z zachodzących w twoim ciele zmian.

Twoja uwaga jest skierowana głównie na świat zewnętrzny i rzadko zauważasz, co dzieje się wewnątrz twojego organizmu.

Uważasz, że jesteś inteligentną częścią własnego ciała i czujesz się w nim swobodnie.

Lubisz spędzać czas w ciszy i odprężeniu, wsłuchując się po prostu w siebie.

Czasami odczuwasz różne dolegliwości i nie wiesz jakie jest ich źródło.

Zwykle masz pewność co do swoich uczuć i potrafisz je wyrazić słowami.

Widok cierpiących ludzi sprawia, że również odczuwasz ból zarówno fizyczny jak i psychiczny.

Często zdarza ci się – częściej niż kilka razy w miesiącu – odczuwać objawy w rodzaju kołatania serca i galopującego pulsu, chociaż nie masz pojęcia dlaczego.

Kiedy bliskie ci osoby pytają, dlaczego jesteś taki opryskliwy lub złośliwy w stosunku do innych ludzi, niejednokrotnie twierdzisz, że wcale tak nie jest.

Kiedy ktoś pyta, dlaczego jesteś taki zły lub smutny, często odpowiadasz lub myślisz sobie: “Przecież wcale nie jestem”.

Zwykle potrafisz na pierwszy rzut oka rozpoznać, że ktoś ma jakiś problem.

Czujesz się zakłopotany, kiedy w trakcie rozmowy ledwo poznana osoba patrzy ci prosto w oczy.

Kiedy przebywasz w miejscu publicznym i masz trochę wolnego czasu, lubisz obserwować ludzi.

Często reagujesz na czyjeś zakłopotanie lub niepokój, kierując się intuicją, a nie na podstawie jednoznacznej rozmowy.

W restauracji wolisz siedzieć obok swojego rozmówcy, ponieważ wówczas widzisz tylko część jego twarzy

Często jesteś zdziwiony, że w trakcie rozmowy z tobą niektórzy ludzie bez wyraźnego powodu wpadają w złość lub markotnieją.

Często masz wrażenie, że wiesz więcej o prawdziwych uczuciach innych ludzi niż oni sami.

Tak naprawdę nie ma dla ciebie znaczenia czy rozmawiasz z ludźmi przez telefon, czy osobiście, ponieważ rzadko uzyskujesz jakieś dodatkowe informacje, mając bezpośredni kontakt z rozmówcą.

Często zwracasz uwagę na wyraz twarzy i mowę ciała innych.

W rozmowie z ludźmi często zauważasz wysyłane przez nich subtelne sygnały dotyczące ich emocji, które wyrażają na przykład skrępowanie lub złość jeszcze zanim sami rozpoznają te emocje.

Często czujesz, że kiedy jesteś bardzo zajęty, potrafisz wykonywać wiele zadań jedno za drugim i nie odczuwasz zmęczenia.

Kiedy wybierasz się do kina albo na koncert, podniecenie, który odczuwasz przez pierwsze kilka minut, szybko się ulatnia.

Kiedy budzisz się rano i myślisz o przyjemnych zajęciach, które cię czekają, ogarniający cię pozytywny nastrój towarzyszy ci przez cały dzień.

Twoim zdaniem piękne widoki, takie jak cudowny zachód słońca, szybko powszednieją i stają się nudne.

Jeśli idziesz na przyjęcie i od początku dobrze się na nim bawisz, pozytywny nastrój towarzyszy ci przez cały wieczór.

Kiedy rano przydarza ci się coś nieoczekiwanego i pozytywnego – na przykład ciekawa rozmowa z nieznajomym – pozytywny nastrój ulatnia się w ciągu kilku minut.

Możliwość przeprowadzki do nowego miasta jest dla ciebie przerażającą wyprawą w nieznane.

Wiesz, że najbliższe 10 lat będzie lepsze niż te poprzednie.

Kiedy oceniasz swojego współpracownika, skupiasz się na tym czego jeszcze powinien się nauczyć, a nie na jego ogólnych pozytywnych osiągnięciach.

Poznawanie nowych ludzi jest dla ciebie ogromną przyjemnością (“Mogą to być twoi nowi przyjaciele”), a nie obowiązkiem (“Na pewno nie warto”).

Kiedy na przyjęciu poznajesz interesującą osobę i nie możesz wykrztusić słowa, kiedy pyta cię o twoje życie, później zwykle wracasz do tej rozmowy, przez długi czas rozmyślając nad tym, jaka powinna być twoja odpowiedź.

Jeśli jesteś brany pod uwagę jako kandydat do awansu lub ważnej nagrody zawodowej, ale ostatecznie zaszczyt spotyka inną osobę, twoim zdaniem mniej wykwalifikowaną, zwykle potrafisz szybko się z tym pogodzić.

Gdy poznasz wspaniałego mężczyznę/kobietę i pytasz czy chciałaby/chciałby chciałaby się z tobą znowu spotkać odmowa zwykle wprawia cię w zły nastrój, który towarzyszy ci przez kilka godzin a nawet dni.

Jeśli w domu zepsuje się jakieś ważne urządzenie, nie wpływa to na twój nastrój, ponieważ wiesz że wystarczy zadzwonić po specjalistę, który to naprawi.

Kiedy z powodu wypadku na drodze utykasz w korku ale w końcu udaje ci się z niego wydostać, zwykle wciskasz gaz do dechy, aby dać upust swojej frustracji, w środku jednak nadal się gotujesz.

Kiedy po wejściu do nowej restauracji odkrywasz, że jedzenie jest okropne, a obsługa niemiła, psuje ci to cały wieczór.

Jeśli w pracy popełniasz błąd i dostajesz za to naganę, nie przejmujesz się i traktujesz to jako pouczające doświadczenie.

Kiedy ogarnia cię ogromny żal, na przykład z powodu śmierci kogoś bliskiego, nie możesz się z tego otrząsnąć przez wiele miesięcy.

Jeśli inny kierowca korzysta z pobocza, aby ominąć  długi ciąg samochodów, które chcą się włączyć do ruchu, zamiast wściekać się na to przez długi czas, szybko przechodzisz nad tym do porządku.